I DONT NEED SEX MY GOVERNMENT EVERY DAY FUCKS ME

დილას ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა.- თქვენს ნომერზე ირიცხება დავალიანება 67 ლარი და 45 თეთრი გთხოვთ გადაიხადოთ დავალიანება 12 დეკემბრამდე წინააღმდეგ შემთხვევაში ნომერი გაითიშება-მამცნო უსიამოვნო ხმამ.მართალია ერთი თვის განმავლობაში სულ რაღაც სამჯერ თუ ოთხჯერ ვისარგებლე ტელეფონით, მაგრამ როგრც გამოცდილმა აბონენტმა ზედმეტად ჩავთვალე „ტელეკომში“ მისვლა და ყველაფრის გარკვევა. სამსახურში წასასვლელად მოვემზადე, კარი გავაღე და დენის ქვითარი დამხვდა.-თქვენი დავალიანება შეადგენს 71 ლარს და 80 თეთრს- ეწერა სულის შემძვრელი ინფორმაცია. ქვითარი დავკეცე და მაგიდაზე დავდე. გარეთ გამოვედი თუ არა მეზობელი მომესალმა და გაზის, წყლის და ნაგვის ქვითარი ერთად მომცა- გუშინ იყო შენს კარებში გარჭობილი, ავიღე და შეგინახე რავიცი მე ყველაფერს იპარავენ ეს ოხრები-მითხრა და ეზოში მოთამაშე ბავშვებს გადახედა. მადლობა გადავუხადე და მანქანაში ჩავჯექი. პირველივე შუქნიშანზე ახალგაზრდა ბიჭი მომიახლოვდა, ოთხად დაკეცილი ხატი გაშალა და ყიდვა მთხოვა. მე უარი ვუთხარი. რა იყო ბიჭო ღმერთი არა გწამს?- მომაძახა უკმაყოფილოდა და ხატი ისევ ჯიბეში ჩაიჩურთა. გზაში ვიფიქრე რამეს შევჭამთქო მანქანა სადგომზე გავაჩერე და გადმოვედი. წინა კვირას „სპეციალურ რეპორტაჟში“ გასული სიუჟეტით შეშინებულმა საცხობებს გვერდი ავუარე და „მაკდონალდს“-ში შევედი. ერთ ჰამბურგერში და ერთ „კოკაკოლაში“ 12 ლარი გადავიხადე , მაგიდასთან ჩამოვჯექი, მამასისხლად ნაყიდ ჰამბურგერს შევექეცი და თან ფანჯარაში ვიყურებოდი. ფანჯრის წინ „სითიპარკის“ ევაკუატორმა ჩაიარა, რომელსაც ძალიან ნაცნობი მანქანა მიჰქონდა. როცა მივხვდი თუ საიდან მეცნობოდა ის მანქანა, ცოფიანივით დავყარე ჰამბურგერიც და კოკაკოლაც და ავტოსადგომისკენ გავიქეცი მთელი სისწრაფით. „ჟიგულის“ და „ნივას“ შორის გაჩერებული ჩემი მერსედესის ადგილად სიცარიელე დამხვდა. საშინელი გინების ნიაღვარი მივაყოლე და „სტაიანშჩიკს“ დავეტაკე:

- სად არის ჩემი მანქანა?
- სითიპარკმა წაიყვანა ჯიგარო
- შენ რისთვის დგახარ მერე აქ, რატომ გაატანე?
- რავი ეგრე თქვა ხაზზე ცოტა აქეთ არი გადმოსულიო.
- და ეს მანქანები რატომ არ წაიყვანეს აქეთ იქიდან რომ დგანან?- გავგიჟდი მე.
- ვერა ხედავ ჟიგულია მაგ ჯარიმის ფასი სულ ღირს ეგა- მითხრა და გაიღრიჭა.
ვიღაც გამოცდილმა სითიპარკის ნომერი მომცა და ოპერატორმა მამცნო რომ ჩემი მანქანა საჯარიმო სადგომზეა გადაყვანილი. საჯარიმო სადგომისკენ როგორც ვიკითხე ავტობუსი არ მიდიოდა, რუსთაველზე კი როგორც მოგახსენებათ სამარშრუტო ტაქსები არ დადიან.გამწარებულმა ტაქსი გავაჩერე და მგზავრობა 5 ლარი დამიჯდა. საჯარიმო სადგომზე მანქანების აღშფოთებული და გამწარებული პატრონების ბრბო გავარღვიე, სამოცდაათი ლარი გადავიხადე და ჩემი ახლადგაკაწრული მანქანა წამოვიყვანე.განერვიულებულს ღვედის შეკვრა დამავიწყდა და პატრულის მეგაფონმაც არ დააყოვნა. 40 ლარიანი ჯარიმის ქვითარი ჯიბეში ჩავიტენე და სიმწრის ცრემლი მომადგა.სამსახურში წასვლას აზრი აღარ ქონდა და ისევ სახლისკენ გავემართე. შემდეგ შუქნიშანთან მათხოვარი მომადგა და დახმარება მთხოვა. მე პასუხად ცარიელი ჯიბეები ამოვატრიალე და უარესად საცოდავი ხმით ვუთხარი უარი. მათხოვარმა ჩემს მერსედესს დახედა, ზიზღით შემომხედა, ჩაილაპარაკა- ფულიანი ღორი- და გამშორდა.ამ დროს მწვანე შუქიც აინთო მანქნა დავძარი და ვიღაცის მაისურზე გაკეთებული წარწერა გამახსენდა - I don’t need sex, my government every day fucks me.