LIKE (მომწონს)

ქართული კომპანიებზე ადრეც გაგაცანით ჩემი პირადი შეხედულება, მაგრამ ამჯერად მინდა გაყიდვების განვითარების ახალ სახესხვაობაზე  მოგახსენოთ. იგულისხმება გაყიდვების განვითარება ფეისბუქის საშუალებით. ფეისბუქზე ერთი მეორის მიყოლებით იხსნება სხვადასხვა ქართული კომპანიების ბრენდფეიჯები, რომლებიც სხვადასხვა კონკურსების და სახალისო გათამაშებების ხარჯზე ცდილობენ მომხმარებლის გულის მოგებას. ეს რა თქმა უნდა კარგი ტენდენციაა და ქართველი მომხმარებელიც აქტიურად  „ალაიქებს“ მსგავს გვერდებს და ცდილობს სხვადასხვა კონკურსებში გამარჯვების მოპოვებას. ამ მხრივ მოწინავეა თიბისი ბანკის სმართკლუბი რომელსაც ამ წამისათვის 28616 მომხმარებელი ჰყავს რომელიც უმოკლეს დროში მოაგროვა. http://www.finchannel.com/news_flash/Banks/76321_TBC_Bank_Hits_Record_Collecting_26,000_Likes_on_Facebook/. ეხლა გეტყვით რით მიიქცია სმართკლუბმა  პირადად ჩემი ყურადღება. პირველ რიგში გააკეთეს გენიალური მარკეტინგული გათვლა და ჩაატარეს ბლოგერების კონკურსი. (ბლოგერების კონკურსი ადრეც ჩატარებულა, მაგრამ თვით ბლოგერების გარდა არავის გაუგია ამის შესახებ ). ეს იყო ცოტა ცუდად ორგანიზებული, მაგარამ უდაოდ სახალხო კონკურსი რომელსაც დიდი გამოხმაურებაც მოჰყვა და პირველად მიაქცია ყურადღება საზოგადოებამ ბლოგერებს. კონკურსი ცოტა არ იყოს არათანაბარ ბრძოლაში მიმდინარეობდა, მაგრამ წაგებით გულდაწყვეტილ ბლოგერებს სმართკლუბმა ფასდაუდებელი საკომპენსაციო საჩუქარი გაუკეთა: საუკეთესო ნამუშევრებს წიგნად გამოსცემს ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა.მეორე კარგი ქმდება თვით სმართკლუბისათვის იყო  ასევე სახალხო პროექტთან „ჯეოსტართან“ სმართკლუბის დაკავშირება და მასთან დაკავშირებული სახალისო კონკურსების ჩატარება, რომელმაც ერთიათად გაზარდა მომხმარებელთა რაოდენობა. თუმცა მომხმარებელს ახალი სიახლეები სჭირდება და ალბათ ამ მხრივაც არ დაიხევს უკან თიბისი სმართკლუბი. ეხლა მოგახსენებთ მსგავს ბრენდფეიჯებზე რომლებიც დაუღალავად ცდილობენ კონკურენცია გაუწიონ ზემოთ ხსენებულ გვერდს. ამ საქმეშიც როგორც ყველა დანარჩენში მიბაძა საქართველოს ბანკმა და მანაც დაიწყო სახალისო კონკურსები თავის გვერდზე, მაგრამ კონკურსების განვითარება კი ვერ გამოუვიდათ კარგად, მაგალითისთვის ერთ-ერთი „სახალისო“კონკურსი:

        გამოიცანით "საქართველოს ბანკის" რომელი რეკლამებიდან არის ამოღებული მოცემული 8 კადრი. პასუხები დანომრეთ კადრების შესაბამისად.
თუ რეკლამა საბანკო პროდუქტისაა უნდა დაასახელოთ ეს პროდუქტი.
თუ რეკლამა საიმიჯოა, დაასახელეთ რაიმე მინიშნება ამ რეკლამის შესახებ, ესეც ჩაგეთვლებათ. - და ამ ყველაფერს საქართველოს ბანკის რეკლამების ვიდეო კოლაჟი აქვს დართული.

   ესე იგი- კონკურსს ვერ მოიგებ თუ ნანახი არ გაქვს „საქართველოს ბანკის“ ყველა რეკლამა რაც კი ოდესმე გასულა.ეს რათქმაუნდა სახალხო კონკურსად ვერ ჩაითვლება,იმიტომ რომ ამ კითხვაზე პასუხი თვით ამ რეკლამების შემქმნელებსაც კი არქივში მოსაძებნი გაუხდებათ. თუმცა აქამდე ჩავარდნილი კონკურსების საკომპენსაციოდ თითქოსდა უკეთესი კონკურსი შემოგვთავაზეს-კლიპის გადაღება  საქართველოს ბანკის ახალ ტრეკზე რომელიც უკვე დადეს თავის გვერდზე.ესეც ვერ ჩაითვლება სახალხო კონკურსად იმიტომ რომ ჩვენს ქვეყანაში ცოტას აქვს კლიპის გადაღების საშუალება ნიჭიერების თუ უნიჭობის მიუხედავად. ასე თუ ისე საქართველოს ბანკის სარეკლამო კამპანიაც შედგა რადგან ამ საშუალებებით 13000 „ლაიქის“ მოგროვება მაინც შეძლეს.

ეხლა მინდა მოგახსენოთ ს/ს „ელიტელექტრონიქსის“ ბრენდფეიჯზე რომელიც ამ ორი ბანკის ფეხის ხმას აჰყვა და თვითონაც წამოიწყო წამახალისებელი კონკურსები. ამ ზემოთაღწერილი კონკურსების ფონზე „ელიტელექტრონიქსის კონკურსები იყო რბილად რომ ვთქვათ საშინელება და გაყიდვებში და მარკეტინგში უმეცრების და არაკომპეტენტურობის ზეიმი. მაგალითისთვის ერთერთი კონკურსი-მაშ ასე, კონკურსი - ”მე და ელიტ ელექტრონიქსი”

კითხვები ასეთია:
1.სად და რომელ წელს დაარსდა ელიტ ელექტრონიქსი?
2.რამდენ მაღაზიას მოიცავს ელიტ ელექტრონიქსის ქსელი?
3.რომელი წლიდან გახდა ელიტ ელექტრონიქსი BOSCH & SIEMENS-ის ოფიციალური დისტრიბუტორი?
4.რომელი ბანკების განვადებით შეგიძლიათ ისარ...გებლოთ ელიტ ელექტრონიქსში?
5.სად გაიხსნება 1 დეკემბრიდან ელიტ ელექტრონიქსის მორიგი მაღაზია?

 

  კონკურსის პირობების წაკითხვამ ღიმილი მომგვარა. რა საინტერესოა საიდან უნდა ვიცოდე მე- უბრალო მოქალაქემ  სად გაიხსნება „ელიტ ელექტრონიქსის“ მორიგი მაღაზია ან რომელი წლიდან გახდა „ბოშის“ და „სიმენსის“ ოფიციალური დისტრიბუტორი. ასევე კიდევ ერთმა კონკურსმა მიიქცია ჩემი ყურადღება: მახვილგონიერმა მარკეტოლოგმა თუ გაყიდვების სპეციალისტმა „ელიტელექტრონიქსის“ „ვოლლ“-ზე ატვირთა ადოლფ ჰიტლერის ფოტო, რომელსაც უზადო იუმორით ფლეიბოის კურდღლის ყურები აქვს თავზე დამაგრებული და კონკურსს ეწოდება- რას დაარქმევდით, როგორც ერთერთი ქართული ჟურნალის  უკანა ყდაზე.  ჯერ ერთი არ მგონია ჰიტლერს და ჰიტლერის გონებას „ელიტელექტრონიქსის“ თანამშრომელის დასაცინი ჰქონდეს რამე და მეორე- არა მგონია მსგავს კონკურსზე ამხელა კომპანიის გაყიდვების დაყრდნობა ნათელი გონების მუშაობის შედეგი იყოს. ასე შემიძლია მრავალი მაგალითის მოყვანა მაგრამ მე მგონი მეტის თქმა აღარ ღირს (გამგები ისედაც გაიგებს) ბოლო კომპანიის განხილვა ცოტა არ იყოს მწარე გამომივიდა მაგრამ ეს იმ გამწარებული მომხმარებლის პოსტია რომელსაც ამ კომპანიაში შეძენილი ყველა პროდუქტი უმოკლეს ვადაში გაუფუჭდა, თუმცა ამას ხელი არ შეუშლია ერთერთი კონკურსის ორგანიზატორებისთვის რომ  ელიტელექტრონიქსის სლოგანად აერჩიათ :„ როცა ხარისხი მნიშვნელოვანია“    

კონტრაქტი და საფერავი

დილას დამირეკე და გეტყვი როდის მოხვიდე თუ მეცალა რააა!!!- თავაზიანად დამთანხმდა შეხვედრაზე ერთერთი სახელმწიფო სტრუქტურის ერთერთი ხელმძღვანელი. მეორე დღეს დილას ადრე დავურეკე და დროს მინიშნება ვთხოვე. ეგრე ექვსისკენ მოდი და თუ მეცალა გნახავ რააააა!!!-ისევ ჩვეული თავაზიანობით მიმანიშნა შეხვედრი დრო და გამითიშა. საღამომდე მთელი დრო შესათავაზებელი პროდუქტის და მისამართი ტექსტის დამუშავება-დალაგებას მოვანდომე, ზუსტად მივუსადაგე ყველაფერი როგორც შესაძლებელია მიუსადაგო ესეთი ტიპის პოტენციურ კლიენტს. ამ ორი ფრაზის მიუხედავად რომლითაც მან მე მომმართა მაინც სახელმწიფო სტრუქტურის თანამდებობის პირი იყო და ერთი-ორი შაბლონური ფრაზაც ჩავაგდე ტექსტში. ექვსს რომ ათი წუთი დააკლდა  შენობის მისაღებში ვიყავი უკვე და მის ნებართვას ველოდებოდი, რომ სახედამუწუკებულ დაცვის თნამშრომელს შენობაში შევეშვი.ხუთ წუთში ნებართვაც მოვიდა. დანა ხო არა გაქ თან?-ეჭვით შემათვალიერა დაცვის თანამშრომელმა და ჩემი უარყოფითი პასუხის შემდეგ სიტყვაზე მენდო და  შლაგბაუმი ასწია.კარზე მორიდებით დავაკაკუნე. შემო ჰოოო-ხარივით დაიზმუვლა ნაცნობმა ხმამ.კარი შევაღე და ოთახში ორი კაცი დამხვდა: ერთი ჩემი ნაცნობი ხმის პატრონი- დაახლოებით 150 კგ წონის და 3 მ გარეშემოწერილობის 40 წლამდე მამაკაცი და მეორე- გამხდარი, შავი კაცი ყვავის სახით და არათითზე მავთულივით საქორწინო ბეჭედით.დაჯე კაცო- ჩვეული თავაზიანობით შემომთავაზა მსუქანმა და ჰალსტუხი ღაბაბის შუა ნაკეციდან სულ ქვემოთა ნაკეცში გადაიტანა. მე მის წინ სკამის კუთხეზე ჩამოვჯექი და რიხით წამოღებული ინგლისურად შედგენილი პრეზენტაცია დავუდე წინ. თხუთმეტი წუთი კითხულობდა ილუსტრირებულ პრეზენტაციას და ცხვირს იჩიჩქნიდა. დაამთავრა კითხვა და ჩემი პრეზენტაცია ღიპზე ჩამოიდო.შენი სახელი ვაშკაც?-ვუთხარი. გვარიც გექნება შენ- ესეც ვუთხარი. კაი გვარი გქონია- შემაქო.ვუყურებდი ამ კაცს და რაღაც უცნაურად მეჩვენებოდა და ვერ ვხვდებოდი რა ჰქონდა უცნაური. ბოლოს მივხვდი- თვალები წარბები და ცხვირი მარჯვენა ლოყაზე ჰქონდა და მხოლოდ უტუჩო პირი, თავზე მოქცეული ღინღლით ჰქონდა ღაბაბს ზემოთ, ანუ თავის ადგილას.

-         ეს აკრედიტირებული ფურცლები შენია?- უცხო სიტყვით შემიქო ჩემი პრეზენტაცია

-         დიახ ბატონო

-         სააბონენტო გადასახადი რას ნიშნავს დენის კანტორიდან ხარ?- მითხრა და ახარხარდა.სოლიდარობის ნიშნად ყვავმაც გაუცინა.

-         არა ბატონო მე საყოფაცხოვრებო მომსახურების კომპანიიდან ვარ როგორც შემოსვლისას აღვნიშნე...

-         მაიცა კაცოუ - ჩვეული ზრდილობით გამაწყვეტინა- რა გინდა ვაშკაცურად თქვი რა კაცი არა ხარ?

-         როგორც მოგახსენეთ საქმე ეხება ჩვენი კომპანიის სააბონენტო მომსახურების ხელშეკრულებას...

-         დაიცაააა, ჰიყ- დაასლოკინა და გააგრძელა- გითხარი ადამიანურად მითხარი რა გინდა მეთქი ვა!

-         დილას რო ფურცელი გამოვატანე დაცვას ნახე?- გონს მოვეგე მე.

-         ჰოო ვნახე მერე?

-         ხოდა ეგ არი ხელშეკრულება ჯიგარო და იქნება დირექტორს ანახო კაი რამეა შენც დაისვენებ და ერთი საქმით ნაკლები გექნება

-         მაიცა რა საქმით კაცოუ, ააა ჰოოო გავიგე, ჰიყ დაასლოკინა ისევ და ხინკლის სუნი დამაძგერა

-         ხოდა თუ გაიგე უთხარი დირექტორს, მაგ ფურცელზე ხელს მოაწერ და დაისვენებ რა

-         ფული ხო არ უნდა მოგცე რამე?

-         არა ჯიგარო შენ არაფერი არ უნდა მომცე შენი დირექტორი მომცემს მერე ისიც თავის ფული არ არის ხო იცი შენც არაა? როგორც ხდება ხოლმე კაროჩე რაა

-         ვაახ რა ჯიგარი კაცი ყოფილა ესა მახო არაა? ლოყა მიატრიალა ყვავისკენ- იმან თავის მხრივ გაუცინა, მე დავირცხვინე

-         ღვინოსა ჰსოომ შენა კაცური კაცი?

-         ღვინოს გააჩნია

-         აი ცოტა ხანიც დამელოდე და კაი საფერავი მაქ დღეს მომართვეს და ჩავარტყათ რაა ზაკუსკაც არი ოთხი პერაშკი თუ გინდა კიდევ მოვატანინებ რამეს მახოს

-         არა მადლობელი ვარ უნდა წავიდე რა მეჩქარება მაგდენი დრო სადა მაქ

-         ოოოცი წუთი კაცოუ რა საქმე გაქ ეგეთი სუფრას ნუ დამიწუნებ რაა

-         არა სუფრას არ გიწუნებ კაცო პროსტა წასასვლელი ვარ რა

-         კაარგი ჯიგარო აბა მაგრად იყავი მხარზე ტორი მომხვია და სველი ტუჩით წარბზე მაკოცა

-         დილას დაგირეკავ და პასუხი მითხარი რა კაცურად

-         რისი პასუხი კაცო.

-         აუჰ დაგავიწყდა ამდენი რაც გელაპარაკე?

-         მახსომს მახსომს ჰოო დილით დარეკე გელოდები რაა

-         აბა ჰე

დეტექტივები

გუშინ ახალი სერიალი დაიწყო რუსთავი ორზე და 20 წუთი ვუყურე მეტი უბრალოდ ვერ შევძელი. როცა რეკლამა გავიდა მაშინვე დავეჭვდი სერიალის ხარისხზე იმიტომ რომ დაწყებამდე გამაფრთხილა ბოხმა ხმამ რომ დღეს დაწყებული ეპიზოდი ხვალ დამთავრდებაო.დაიწყო იმით რომ ცხოვრებაში პირველად მიცვალებულზე გამეცინა... ვერავინ შემედავება ვინც ის სასაცილო მულიაჟი ნახა რომელიც მიცვალებულად უნდა მიეჩნია მაყურებელს.ნამდვილად ჯობდა ერთერთ მსახიობს აეღო თავის თავზე და ცოტა ხნით წამოწოლილიყო გრიმით ნაგავსაყრელზე, თუ რასაკვირველია არ გაეცინებოდა, როგორც ერთ ერთ გმირს- ქალს რომელიც დეტექტივის როლს ასრულებს და ყველაზე დაძაბულ მომენტში ეცინებოდა.რატომ არ მისცა შენიშვნა რეჟისორმა, ან მეორე დუბლი რატომ არ ჩაწერეს, ძნელი სათქმელია...სცენარისტის სასახელოდ უნდა ითქვას რომ ბევრი არ გვაწვალა და მეხუთე წუთზე მიგვახვედრა რა მოხდებოდა მთელ სერიაში. ქალი რომელიც მოკლული ადამიანის მეუღლე იყო გამოცხადდა პოლიციაში მოთქმით და გოდებით და ბღავილის თანხლებით ამოიცნო თავისი გარდაცვლილი ქმარი თუმცა ამას ხელი არ შეუშლია ზუსტად სამ წუთში სიგარეტით ხელში და თვითკმაყოფილი გამომეტყველებით სახლში მიეღო დეტექტივი და ისე მოქცეულიყო თითქოს ქორწილიდან ახლახანს დაბრუნდა. დეტექტივმაც რაღა თქმა უნდ ამაში საეჭვო ვერაფერი დაინახა სულ სხვა ტყუილში გამოიჭირა, რომელიც ალალად ათქმევინა კეთილმა სცენარისტმა დამწუხრებულ ქალბატონს. აღსანიშნავია ასევე მკაცრი დეტექტივი რომელიც ცოლზე უფრო მეტ ხანს ფიქრობს ვიდრე გამოსაძიებელ საქმეზე, ცოლ ქმარის უხეში ფლირტი ტელეფონით თითქოს აქამდე არ უნახავთ ერთმანეთი და მთელი სერიის ბრწყინვალება: სანდომიანი პათანატომი გოგონა რომელიც მიცვალებულს შუაზე ჭრის და დეტექტივის ნათქვამ ქათინაურებზე მერვე კლასელი გოგონასავით წითლდება. მოკლედ 20 წუთის მეტი ვერ ვუყურე და მეტს ვეღარაფერს დავწერ. მე ამ სერიალის სცენარი არ წამიკითხავს თუმცა თუ გნებავთ გეტყვით როგორ დამთავრდება 

მენეჯმენტი საქართველოში

ქართულ ორგანიზაციებში მენეჯმენტი როგორც წესი განიხილება უფრო
ფინანსური განხრით ვიდრე ორგანიზაციული თვალსაზრისით.ანუ ორგანიზაციების მფლობელთათვის უფრო პრიორიტეტულია ჰყავდეთ პროფესიონალი ფინანსური მენეჯერი ვიდრე პროფესიონალი მენეჯერი ორგანიზაციული მართვის საკითხებში.ჩემი უკანასკნელი ჩატარებული კვლევის მიხედვით რომელიც ეძღვნებოდა ორგანიზაციული მართვის მენეჯერების დონეების კვლევას ნათელი გახდა რომ  მენეჯერების დონეს საქართველოში საშულო დონის შესაბამისადაც ვერ განვიხილავთ.ამის ნათელი მაგალითია ინტერვიუები რომლებიც ჩავწერე 11 ქართულ          
ორგანიზაციაში.ესენია :
შპს“პოპული“,“შპს“ჯეოსელი“,სავაჭრო ცენტრი „gtc“ საქართველოს საზოგადოებრივ საქმეთა ინსტიტუტი „gipa““სანტე“ ს/ს „თიბისი ბანკი“ „საქართველოს ბანკი“ „ტაოპრივატბანკი“ „სახალხო ბანკი“ „კორსტანდარტბანკი“ კომპიუტერული კომპანია „u g t” კომპიუტერული კომპანია „ალტა“. ამ ორგანიზაციებიდან ყველას აქვს პრეტენზია რომ არის გამართული და სრულყოფილი ორგანიზაცია და მაღალი დონის მენეჯერებითაა დაკომპლექტებული, რომ დონე მაღალია როგორც ტოპმენეჯერების და საშუალო რანგის მენეჯერების ასევე დაბალი რანგის მენეჯერების, მაგრამ ჩაწერილი ინტერვიუები სულ სხვა რამეზე მეტყველებს.
მენეჯერების უმრავლესობას საერთოდ არ აქვს სპეციალური განათლება მიღებული.ვერ ერკვევიან ორგანიზაციული მართვის პრინციპებში.უმრავლესობას საერთოდ არ გაუგია ორგანიზაციული მართვის ახალი ტექნოლოგიების და წლების განმავლობაში ჩამოყალიბებული პრინციპების  შესახებ და სიტყვა „მენეჯერი“ მათში ასოცირდება ფინანსებთან.

 „პოპული“

„პოპული“-ს ერთერთი ფილიალის მთავარ მენეჯერთან ჩაწერილ ინტერვიუში გაირკვა რომ მენეჯერს არათუ სპეციალური განათლება საერთოდ არ აქვს უმაღლესი განათლება მიღებული.მენეჯერის თანამდებობაზე დანიშნა ახლობელმა ადამიანმა რომელიც კომპანიის ერთერთი მეწილეა. ჩემს კითხვაზე-გაიარა თუ არა რაიმე სახის ტესტირება ან გასაუბრება-მიპასუხა რომ სწორედ იმ ახლობელთან გაიარა პირადი დასაუბრება რომელმაც კომპანიაში მოიყვანა:)  საერთოდ ვერ გაერკვა დასმულ შეკითხვებში და 3 შეკითხვის შემდეგ გამოცდაზე ჩაჭრილ მოსწავლეს დაემსგავსა. თვალსაჩინოებისათვის:


კითხვა:-რა მიგაჩნიათ თქვენი ორგანიზაციის სისუსტედ?
 პასუხი:- ჩვენ საერთოდ არცერთი არ ვართ სუსტები შეგიძლიათ „გუდვილში“ მიბრძანდეთ ნახოთ როგორი სუსტი თანამშრომლები ჰყავთ.

კითხვა: თქვენს დაქვემდებარებაში არსებული თანამშრომლების მიერ კომპანიაში დადგენილი წესების დარღვევის შემთხვევაში დასჯის როგორი მეთოდი მიგაჩნიათ სწორად?

პასუხი:რომელიმე წესებს თუ დაარღვევს გამოვიყვან და სახალხოდ შევარცხვენ

 მოცემული შემთხვევის ფონზე გაქრა უფრო დაბალი რანგის მენეჯერების გამოკვლევის საჭიროება:) და გადავწყვიტე პოპულის ტოპმენეჯერებისათვის მიმემართა  დაახლოებით იგივე ხასიათის კითხვებით,მაგრამ გაირკვა რომ ამ კომპანიაში საერთოდ არ ჰყავთ მაღალი რანგის მენეჯერები და ორგანიზაციულ საკითხებს კომპანიის მეწილეეები წყვეტენ. ანუ ერთი შეხედვით ძნელი გასაგებია როგორ მუშაობს სტრუქტურულად მთლიანი ორგანიზაცია ასეთ პირობებში მაგრამ ეს ძირითადად ხდება ფინანსების სწორი განკარგვის, კომპანიის იმიჯის,ფართო ქსელის და თანამშრომლების კომპანიისადმი ერთგულების ხარჯზე.

„საქართველოს ბანკი“

საქართველოს ბანკში მენეჯერების დონე შეგვიძლია განვიხილოთ როგორც საშუალო.როგორც სხვა დანარჩენ ქართულ ორგანიზაციებში პრიორიტეტი ენიჭება უფრო ფინანსურ მენეჯმენტს თუმცა ორგანიზაციული მენეჯმენტიც კარგად არის განვითარებული.საქართველოს ბანკში შესამჩნევია მაღალკვალიფიციური დაბალი რანგის თანამშრომლების ნაკლებობა.კვალიფიციური თანამშრომლები უფრო გვხვდება ტოპმენეჯმენტში სადაც მხოლოდ დირექტორის მიერ შერჩეული პიროვნება ხვდება.რაც შეეხება საშუალო რანგის მენეჯერებს, მათ ძირითადად გავლილი აქვთ დაკავებული პოზიციის შესაბამისი ტრენინგები თავისივე ორგანიზაციაში და როგორც წესი საერთოდ არ გაუგიათ თანამედროვე მენეჯერული ტექნოლოგიების შესახებ.მათ უბრალოდ ასწავლიან მხოლოდ იმ კონკრეტულ საქმეს რომლის შესრულებაც ევალებათ შემდეგში. საშუალო და დაბალი რანგის მენეჯერების ინტელექტის და ლოგიკური აზროვნების დონეც საკმაოდ დაბალია.ამაზე მეტყველებს ინტელექტუალურ და ლოგიკურ კითხვებზე,გაცემული პასუხები რომლებიც მე დავუსვი  20 გაყიდვების მენეჯერს 5 ოფისმენეჯერს 4 გარე გაყიდვების განვითარების მენეჯერს და 3 სერვისცენტრის მენეჯერს. საქართველოს ბანკში ამ მხრივ საერთოდ არ ხდება თანამშრომლების შემოწმება.არ ხდება დაბალი რანგის თანამშრომლის აზრის ან იდეის განხილვა და სრულ იგნორირებას უკეთებენ მათ ოდნავ აქტიურობას და შესაბამისად თანამშრომლები განვითარების დაბალ დონეზე რჩებიან.მათ უბრალოდ უწევთ იმ სამუშაოს შესრულება რაც მათ დაავალეს და თუ მათ პირადი ინიციატივა არ აქვთ არ შეუძლიათ სხვა მხრივ განვითრება.მაგალითისავის ავიღოთ თუნდაც განვადების მენეჯერების ჯგუფი. განვადების მენეჯერები განაწილებულნი არიან ქალაქის ყველა რაიონში სადაც მათ აკონტროლებს ჯგუფის უფროსი და მონიტორინგის სამსახური მათი კონტროლი გამოიხატება განვადების მენეჯერების ხშირ შემოწმებაში მათ ხშირ დასჯაში და საყვედურებში.მათ პირდაპირ სთხოვენ გარეგნულ მოწესრიგებას კლიენტებთან სწორი ფრაზეოლოგიის გამოყენებას
ლაპარაკის მანერის დახვეწას და კლიენტისთვის ინფორმაციის მიწოდების დახვეწას. ასეთი მიდგომა ერთის მხრივ გამართლებულია რადგან თანამშრომლები ყოველთვის ფორმაში არიან მაგრამ უხერხულია რომ არ ვთქვათ სასირცხვილო როდესაც თანამშრომელს 2 წლის სტაჟი აქვს და მას ისევ ყოველ დღე სჭირდება შეხსენება იმისა რომ გარეგნულად ნორმალურად უნდა გამოიყურებოდეს ან კლიენტს უხეშად არ მიმართოს.ამ ფონზე კადრების შერჩევა შეიძლება შეიძლება კომპანიის ერთ ერთ სუსტ მხარედ ჩავთვალოთ.
 არასწორად ხდება თანამშრომელთა სამსახურში მიღების და   დაწინაურების პროცესი.მაგალითისათვის კითხვა კადრების განყოფილების ერთ ერთ კადრების შერჩევის მენეჯერთან: -რა კრიტერიუმებს უნდა აკმაყოფილებდეს პიროვნება რომელსაც იყვანთ განვადების მენეჯერის თანამდებობაზე? პასუხი- აუცილებლად უნდა ჰქონდესუმაღლესი განათლება, გუნდური მუშაობის უნარი, უნდა იცოდეს ორი უცხო ენა,უნდა ჰქონდეს ლოგიკური აზროვნების უნარი.გამოუვალ  და გაურკვეველ სიტუაციებში სწრაფი და სწორი გადაწყვეტილების მიღების უნარი,და იყოს კომუნიკაბელური.
ჩემს მიერ გამოკითხული საშუალო და დაბალი რანგის მენეჯერებიდან ვერც ერთმა ვერ დააკმაყოფილა ზემოთ ჩამოთვლილი ყველა კრიტერიუმი...
მაღალი რანგის მენეჯერები ძირითადად პროფესიონალებით არის დაკომპლექტებული რომლებსაც კარგად აქვთ განვითარებული მენეჯერული უნარჩვევები და სწორად წარმართავენ ორგანიზაციის ძირითად მიმართულებებს.ეს გარკვეულწილად შვებას აძლევს ორგანიზაციას დაბალი რანგის მენეჯერების ფონზე...

ჩინელი ბიჭის წერილი საქართველოდან

  დედა როგორ ხარ, ძალიან მომენატრე...  ხუნხუა, სინგი, ტუნგი, ლიო, სეენდი, დაოლი, კიმი და ოჯახის სხვა წევრებიც მენატრებიან. რომ ჩამოვალ, ისეთ ნასკებს და საცვლებს ჩამოვუტან, ათჯერ შეუძლიათ ჩაიცვან და არ დაიხევა...

ეხლა ღამის 11 საათია. ჩემს მეზობლად მოხუცი კაცი გარდაიცვალა, ქელეხია და მთვრალი ჭირისუფლები მღერიან. მაინც არ მაძინებენ და გადავწყვიტე წერილი მოგწეროთ

მე არამიშავს, კარგად ვარ. ერთ-ერთ უბანში თხუთმეტი კვადრატული მეტრი ოთახი ვიქირავეთ და ეხლა ერთად ვცხოვრობთ მე, ლუსი, ლიანგი, ტენგი, ჩანგი, დინი, ხაი შანგი, ვონგი, და სანგი.

წამოსვლამდე, რაც ქართველების სტუმართმოყვარეობაზე გამეგო, ყველაფერი პირიქით ყოფილა: ქუჩაში სულ ბრიუს ლის მეძახიან. ბავშვები მეკითებიან შენ მოერევი, თუ რემბოვო. ჩვენს დადგმულ დახლს, რომლის აწყობას  მთელ დილას ვანდომებთ,  მოვლენ და ხუთ  წუთში გვაშლევინებინებენ; ერთმანეთზე გაბრაზებულები მე მირტყამენ. შენი და მამას დამზადებული იტალიური ფეხსაცმელები კარგად იყიდება. უფრო კარგად რო გაიყიდოს, ვამბობ: „მოპარულია“ - რაღაც ჯადსნური სიტყვაა ალბათ. 

ჩვენი სახლის დიასახლისიც დაბალი და ღარიბია, ჩვენი კარგად ესმის. თვითონ ქვეყანა ძალიან პატარაა და ცოტა ხალხი ცხოვრობს.  დაახლოებით იმდენი, რამდენიც ჩვენს სოფელში.  უცნაური ხალხია. მაგალითად ერთი კვირის წინ ვნახე როგორ მოკლა ცემით ერთმა ბიჭმა მეორე დედის შეგინებისთვის და შემდეგ როგორ ყვებოდა ამ ამბავს და თან თავის საკუთარ დედას აგინებდა. ვნახე, როგორ სვამდა ერთი კაცი ორ ლიტრიანი სასმისით და თითებში სიგარეტით ჯანმრთელობის სადღეგრძელოს; ვნახე ბანანების გამყიდველი რომელსაც ბანანი არასოდეს უჭამია, იმიტომ, რომ ძვირი ღირს; ვნახე ყურძნის არაყი, რომელიც  ბაზრობაზე  ერთი ჭიქა ათი ცენტი ღირს და ზუსტად იგივე არაყი კაფეში - ათი დოლარი;  აქ ძალიან ღარიბები და გაჭირვებულებიც, კი მსუქნები არიან; ჩვენ ჩუსტებს, კეტებს და წებოს აქ სხვანაირად აფასებენ - ძვირი ღირს.

არ მესმის, რატომ იტანჯავენ თავს შიმშილით, როცა ამდენი უპატრონო ძაღლი დარბის ქუჩაში. ჩემს უბანში თხუთმეტი უპატრონო ძაღლი ცხოვრობდა. მაგრამ  ამ ბოლო დროს ვაჭრობა ცუდად მიმდის და ექვსიღა დამრჩა. უკვე აცივდა და ბუზებიც აღარ იშოვება. იმ დღეს ბაყაყით სადილის მომზადება მინდოდა, მაგრამ აქაურებმა არ დამაკვლევინეს - „წვიმა მოვაო.“  

ქართული უკვე კარგად ვისწავლე.  ლაპარაკი ცოტა  მიჭირს, მაგრამ  ყველაფერი კარგად მესმის, რასაც მეუბნებიან. ძირითადად მაგინებენ, ხოლმე, მაგრამ აღარ მწყინს. აქ ყველა ერთმანეთს აგინებს. ტყუილი უყვართ ძალიან. ყველა ცდილობს მოგატყუოს. თავიდან ესეც მწყინდა,  მაგრამ აქ ყველა ერთმანეთს ატყუებს და აღარ მწყინს. ნაცნობი ბევრი არ მყავს, მაგრამ ისე ჰგვანან ერთმანეთს, რომ ვერ ვარჩევ ხოლმე, რომელი რომელია - ყველას მრგვალი თვალები აქვს.

სადაც ვცხოვრობთ,  ამ ქალაქს თბილისი ჰქვია და აღმოსავლეთის, ანუ აეროპორტის მხრიდან ძალიან ლამაზია. შუაში მდინარე ჩამოუდის, რომელშიც ნაგავს  ყრიან და თავს იხრჩობენ.

დიასახლისმა ჩვენი ოთახიდან მაცივარი გაიტანა. შეგიძლია ხუნხუაც გამოუშვა, ისიც დაეტევა. აქ რომ ჩამოვა, სანამ მიპოვის, ფრთხილად იყოს. ამათ, როცა მთვრალები არიან, ჩხუბი იციან, თუმცა ფხიზლები არაფერს დაგიშავებენ, მარტო შეგაგინებენ და მორჩა. ვაგზლის  ბაზრობა  იკითხოს და ადვილად მომაგნებს. ეს არის სულ დედა  მერე კიდევ მოგწერ, როცა დრო მექნება.

გკოცნით  ყველას.

თქვენი ტობი ვონგი.